Flow's verhaal

Flow is ontstaan met het idee om mensen te helpen en te begeleiden bij de principes van (systemisch) coachen door (wolf)honden als co-coach in te zetten. Bijna letterlijk kijkend door de ogen van de roedel die zijn kennis toepast in de levens van mensen; dat natuurlijke levensinstinct dat vraagt om beweging, om stroom.

Tahira Tarquini Flow Coaching and Training

Hoi! Mijn naam is Tahira en dit is het verhaal van mijn Flow-reis en het Flow roedel, gemaakt van harig en gevederde leden.

Door mijn eerste wolfhond Kira te introduceren in mijn andere baan waar ik jongerenuitwisselingen organiseer met jongeren met verschillende achtergronden, realiseerde ik me dat Kira een grote hulp was voor jongeren die moeite hadden zich open te stellen; ze was een brug tussen die jongeren en hun wil om een stap vooruit te zetten. Hoe simpel het ook mag klinken, het liet me echt zien hoe sterk en hoe krachtig de aanwezigheid van een hond kan zijn in verband met het creëren van een band met mensen, de communicatie en interactie met hen.

Ik was me al bewust van de vele voordelen die dieren kunnen bieden als ze mensen helpen bij het revalideren, niet alleen fysiek maar ook emotioneel, of mensen helpen door hun dagelijks leven heen te komen, dus toen ik het zelf begon te ervaren met de uitwisselingsjongeren, besloot ik dat met Flow ook op dit gebied zou ik mijn bijdrage kunnen leveren.

Ik heb een studieachtergrond in de Bachelor Equine Business and Economics bij Van Hall Larenstein, waar het element van coaching en het omgaan met verschillende cliënten en persoonlijkheden dagelijks aan bod kwam en daarom heb ik de Minor Positieve Psychologie aan de Hanze Hogeschool in Groningen gevolgd. Bovendien worden, wanneer ik samen met mijn team internationale jongerenuitwisselingen organiseer, voortdurend coaching- en communicatietechnieken toegepast, wat mij veel leert op het gebied van aanpassingsvermogen, flexibiliteit en begrip. Het is een continu proces tussen de jongeren en het team.

Voor mij stopt het leren nooit en houden dieren nooit op met lesgeven. In 2017 ben ik mijn traject in de Dierenondersteunde Interventies (AAS) begonnen met de opleiding Dog Assisted Coaching. Dat was voor mij het begin van dit traject, wat ertoe heeft geleid dat ik nog diverse andere cursussen ben gaan volgen op het gebied van diergedrag, training, AAS en meer!

In 2019 kwam ik met Kira in contact met de eerste versie van de PADA-test (Personality Assessment for Domestic Animals), waarvoor ze slaagde (naast het behalen van andere tests. Ze was echt briljant op haar werk) tijdens het AAS-kamp in Polen, waar ik ontmoette verschillende beoefenaars en professionals in AAS uit verschillende landen, waardoor mijn ogen open gingen over AAS en de mogelijkheden ervan, niet alleen bij honden maar bij alle gedomesticeerde soorten. Het behalen van de PADA-test met haar maakte me erg trots, niet veel mensen slaagden ervoor, en ik had een wolfhond die het deed. Tegelijkertijd deed het mij ook pijn, omdat ik besefte dat de andere hond (Charu) die ik had gekocht en getraind voor dit werk eigenlijk niet geschikt was, en ik al mijn overtuigingen en verwachtingen moest loslaten en besefte dat ik hem niet blij maakte met dit werk, ook al zou hij het voor mij hebben gedaan. Dat besef kostte maanden van verwerking, vermijding, frustratie, teleurstelling, besef en omhelzing van de werkelijkheid. En toen ik de realiteit omarmde en investeerde in dingen die Charu graag deed, nadenkend over wat hij wilde en niet over wat ik wilde, heb ik Charu nog nooit zo goed zien floreren als toen. De manier waarop ik hem nu kan zien, brengt ook rust voor ons beiden, en zo is het ook oké. Hierdoor begreep ik wat verschillende eigenaren doormaken als hun honden niet slagen voor een test, of te horen krijgen dat hun honden niet geschikt zijn.

Het motiveerde mij om aan de kant van de tests te staan, omdat ik met eigen ogen zag welke impact het kan hebben op een hond – of op welk dier dan ook – om het alleen in te brengen omdat wij dat willen, of vinden dat het zo zou moeten zijn. De gedachte iets groots te doen kan de rede en de stroom der dingen verblinden. Vervolgens begon ik mijn reis in PADA, eerst als teamlid, samen met mijn andere Nederlandse collega's, en uiteindelijk als Evaluator.

Deze ervaringen hebben mij ertoe gebracht mijn kip Rosina en kat Shani te testen (ze hebben ook de PADA-test ondergaan), deze keer met een open geest, meer bewust van mijn verwachtingen en in de eerste plaats ook eerlijker tegen mezelf, en ook karakters observeren zo objectief als ik kon, en niet met de bril van wat ik wilde zien. Beiden hebben de test geslagen en maken nu ook deel uit van het Flowpack.

Kira is nu met pensioen, ze volgt lezingen en workshops, maar AAS-sessies worden gedaan met Rosina en Shani.

Cursussen die ik heb gevolgd:

Gecertificeerde cursus Dog Assisted Coaching bij Pets4Care
Cynologische Instructeurscursus bij Happy Tails
Cursus Dierentherapie bij Happy Tails
Training met betrekking tot het voorbereiden van menselijke hondenteams op door honden ondersteunde interventies en therapie (Polen, gesubsidieerd door Erasmus+)
Wind Opleiding: Horse Assisted Systemic Coaching bij Wind Organisatieontwikkeling
PADA-cursus voor technicus en leider bij ICofA
PADA-cursus voor Evaluator (voor katten en honden) bij ICofA
Doe wat ik doe met katten
Katten in AAS bij ICofA

De Flow roedel

Shani

Shani is een Europese Korthaar en woont samen met 2 andere katten van ons. Hij houdt ervan om nieuwe plekken te ontdekken en als er mensen in de buurt zijn, nog beter!

Rosina

Rosina is een Serama hen. Ze leeft samen met andere 5 kippen en een haan. Ze houdt zo van knuffelen op het hoofd dat ze in slaap valt.

Canto, Kira, Charu and Kaoui

Drie Tsjechoslowaakse Wolfhonden en een Amerikaanse Wolfhond. Kira is de senior dame die het peloton heren leidt.

Professioneel getest

Elk dier dat bij Flow in Animal Assisted Services (AAS) wordt ingezet, wordt PADA-getest. Ongeacht de uitslag van de test kies ik voor een verantwoorde screening van de dieren die ik inzet om met andere mensen samen te werken. Ook als het dier niet slaagt, sta ik achter de keuze voor professionele screening.

PADA verbiedt niet om een dier in te zetten als die de test niet slaagt. Het raadt het dier niet aan voor verdere training in AAS. Maar als ik een dier heb waarvan ik denk dat het de potentie heeft om de test uit te voeren en daardoor met mensen om te gaan, dan kies ik ervoor om het te testen. Ik geloof dat het als professional en eigenaar mijn verantwoordelijkheid is om naast mijn eigen mening een objectieve screening van het diers persoonlijkheid te hebben.

Coöperatie met